Σεβαστοί Πατέρες,
αγαπητοί συνάδελφοι στο Κοινοβούλιο,
κύριε Αντιπεριφερειάρχα,
κύριοι Δήμαρχοι,
κύριε πρόεδρε του Πολιτιστικού Συλλόγου Νέου Αγιονερίου «Το Μιστί»,
αγαπητά μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου του Συλλόγου,
κυρίες και κύριοι.
Χαιρετίζω το 15ο Γαβούστημα Καππαδοκών και ευχαριστώ θερμά τον Πολιτιστικό σας Σύλλογο για την τιμή που μου έκανε, να με προσκαλέσει να συμμετέχω ενεργά σε αυτό το διήμερο ταξίδι μνήμης και λαϊκού πολιτισμού.
Τούτη η μεγάλη γιορτή της παράδοσης, αποδεικνύει ότι στην ψυχή σας έχετε ανεξίτηλα χαραγμένα τα τεκμήρια ενός πολιτισμού που αποτελεί όαση χριστιανισμού, όαση ελληνισμού.
Μια όαση που δεν έσβησε ούτε από το μεγάλο ξεριζωμό του 1924, ούτε και από τη φθορά του χρόνου.
Αντίθετα παραμένει ζωντανή, ψηφίδα-ψηφίδα, έχοντας σταθερές αρχές.
Φίλες και φίλοι,
η μαζική σας συμμετοχή στη 15ο πανελλήνια συνάντηση Καππαδοκών, αποτελεί έμπρακτο φόρο τιμής σε όλους εκείνους που έμειναν πίσω, θυσιαζόμενοι στη μοίρα του Μικρασιατικού Ελληνισμού.
Αλλά και ένδειξη σεβασμού σε όσους κατάφεραν, ξεπερνώντας τις κακουχίες και το βίαιο διωγμό, να πατήσουν το χώμα της μητέρας πατρίδας, να ριζώσουν σε αυτήν και να προκόψουν.
Είναι -αν θέλετε- ένα προσκλητήριο αναφοράς, μα και μια απόδειξη πως οι Καππαδόκες δεν σβήσατε, δεν ξεχάσατε.
Σήμερα, η καρδιά της Καππαδοκίας, χτυπά στο Νέο Αγιονέρι.
Και από εδώ αντηχεί στη γη των προγόνων σας μέσα από τα τραγούδια, τους χορούς, την ιδιαίτερη παράδοση, τα ήθη και έθιμά σας.
Αυτή είναι η πολυτιμότερη παρακαταθήκη που κληρονομήσατε και καθήκον σας είναι να τη φυλάξετε ως κόρη οφθαλμού.
Διότι Καππαδοκία είστε εσείς, τα παιδιά σας και οι γενιές που ακολουθούν.
Μόνο έτσι η γενέτειρα γη, η γη των ηρώων μαρτύρων και Αγίων της Ορθοδοξίας, θα παραμείνει ζωντανή στο βάθος των αιώνων.
Μόνο έτσι, κανείς δεν θα μπορέσει να την ξεριζώσει από τις καρδιές σας.
Και το κερί της μνήμης θα παραμείνει άσβεστο, συνεχίζοντας να φωτίζει τις μορφές όλων των αδούλωτων μαρτύρων, οι οποίοι έπεσαν ηρωικά στην περήφανη γη του Αη Γιώργη και του Άγιου Μάμα.
Από αυτή τη μάχη μνήμης δεν δικαιούται να λείψει κανείς.
Είναι μάχη εθνική, είναι μάχη αξιοπρέπειας.
Είναι μάχη για το παρόν αλλά και για το μέλλον.
Διότι δεν υπάρχουν χαμένες πατρίδες. Υπάρχουν μόνο αλησμόνητες πατρίδες.
Φίλες και φίλοι,
όπως γνωρίζετε δεν συνηθίζω τα μεγάλα λόγια, ούτε τις πομπώδεις εκφράσεις.
Προτιμώ να μιλώ τη γλώσσα της αλήθειας. Έτσι με έμαθαν οι γονείς μου να κάνω και έτσι πορεύομαι στη ζωή.
Παρόλα αυτά νοιώθω την ανάγκη να σας πω, μέσα από την καρδιά μου, πως αν και έλκω την καταγωγή μου από την Ανατολική Ρωμυλία, σήμερα αισθάνομαι ένας από εσάς.
Σήμερα αισθάνομαι Καππαδόκης.
Η διαχρονική αγωνιστικότητα σας στο πέρασμα των αιώνων,
-η θέρμη με την οποία προασπίζετε τα κοινά μας ιδανικά όπως η πατρίδα και η θρησκεία,
-η πίστη στις δυνατότητες του λαού μας,
αποτελούν φάρο και οδηγό στην προσπάθεια που κάνουμε να αλλάξουμε την Ελλάδα.
Ήρθε η ώρα, φίλες και φίλοι, να συνταχθούμε όλοι μαζί, στον κοινό αγώνα που κάνει η πατρίδα μας προκειμένου να γυρίσει σελίδα.
Οι Έλληνες είμαστε περήφανος λαός.
Δεν επαιτούμε.
Απαιτούμε από τους Ευρωπαίους εταίρους να μας αντιμετωπίζουν ως ισότιμα μέλη της Ευρωπαϊκής Οικογένειας και όχι ως το «φτωχό συγγενή».
Κάτι τέτοιο δεν μας αρμόζει.
Το μόνο που ζητάμε είναι χρόνο και χώρο να «αναπνεύσουμε».
Η αγωνία μας είναι να πάρει μπροστά η ελληνική οικονομία. Όχι το πώς θα συνεχίσουμε να ζούμε με δανεικά.
Θέλουμε μια Ελλάδα που θα παράγει,
θέλουμε μια Ελλάδα με νέες θέσεις εργασίας,
θέλουμε μια Ελλάδα που να ελπίζει,
θέλουμε οι Έλληνες να χαμογελάσουν και πάλι.
Ήδη έχουμε κάνει πολλές θυσίες.
Και αυτές οι θυσίες πιάνουν τόπο. Πιστέψτε με.
Θα τα καταφέρουμε.
Οι Έλληνες, Καππαδόκες, Πόντιοι, Θρακιώτες, ντόπιοι, είμαστε αγωνιστές και ξέρουμε να επιβιώνουμε.
Ήρθε η ώρα να ορθώσουμε το ανάστημα μας, να κάνουμε την υπέρβαση και να πετύχουμε.
Σας ευχαριστώ.
